Berisa Elvis 0 comments 02.08.2017
Šta je genocid Roma?
Između 1933. i 1945. godine, Romi i Sinti u Evropi bili su meta nacističkog progona. Na osnovu dugoročnih predrasuda nacistički režim smatrao je Romima "asocijalima" (van "normalnog" društva) i rasnim "inferiorima". Tokom Drugog svjetskog rata, nacisti i njihovi saradnici ubili su stotine hiljada Roma, i djece u Nemačkoj okupiranoj Evropi.
Masovna ubistva Roma dostigla su vrhunac u periodu od 31. jula do 2. avgusta 1944. godine, kada su Nemci započeli likvidaciju Zigeunerlagera ("Ciganski kamp") u Aušvic-Birkenau. Gotovo 3.000 Roma ubijeno je u ovoj jednoj operaciji.
Koliko Roma je ubijeno tokom genocida?
Nepouzdanost broja stanovnika pred genocidom Roma otežava procjenu broja i procenata koji su poginuli. Školske procjene se kreću od 300.000 do 500.000.
Ko se danas seća o genocidu Roma?
Ponekad poznat kao "Zaboravljeni holokaust", genocidom Roma izostavljeno je iz istorije Drugog svjetskog rata decenijama nakon završetka rata. Nije bilo romskih svedoka na Nirnberškim suđenjima. Godine 1950. godine, njemačke sudije koje su tražile restituciju saslušanja kazali su u Ministarstvo unutrašnjih poslova u Vurttemburgu da "Cigani su progonjeni pod režimom nacionalsocijalista ne iz bilo kog rasnog razloga, već zbog asocijalnog i kriminalnog zapisa".
Od 1970-ih, aktivisti i istraživači su se borili da priznaju genocid kao deo šireg pokreta za prava Roma. Zločini protiv Roma tokom Drugog svetskog rata bili su zvanično priznati od strane njemačkih vlasti 1982. godine. Trideset godina kasnije, u 2012. godini, kancelarka Angela Merkel otkrila je spomenik genocidu Roma u Berlinu. Danas, Mađarska, Poljska, Slovačka i Ukrajina posmatraju 2. avgust kao Dan sjećanja o genocidu Roma i Sinta.
8. aprila 2015. godine Evropski parlament je usvojio sličnu rezoluciju kojom poziva da 2. avgust bude priznat kao Evropski dan spomenika holokausta Roma u znak obilježavanja žrtava genocida Roma u Drugom svjetskom ratu.
Zašto je sećanje na genocid Roma važno?
Nedostatak priznanja zločina odražava dugotrajnu diskriminaciju Roma u Evropi. Pravilno priznavanje prošlih tretmana Roma ključno je ne samo za pravdu i dostojanstvo onih koji su umrli, već i za suočavanje sa tekućim govore i ponašanjem protiv Roma.
Danas se antimonijski diskurz od izabranih zvaničnika i medija nastavlja i puno sličnosti diskursu tokom tridesetih i četrdesetih godina prošlog vjeka u Evropi.
Sjećanje takođe uključuje priznavanje otpora Roma tokom genocida, posebno 16. maja 1944. godine, kada su Romi pokrenuli jednu od rjetkih ustanaka u Aušvicu. Borba protiv svih šanse sa kamenjem i alatom, zabranili su se u kasarnama i mogli su da sprječavaju neposredno istrebljenje nekoliko mjeseci.
Šta se može učiniti kako bi se poboljšalo prepoznavanje genocida Roma?
Knjige o istoriji škole, posebno u zemljama pogođenim genocidom, treba da sadrže upućivanje na genocid Roma. Ujedinjene nacije takođe mogu učiniti više, samo je nekoliko govornika iz UN ikada govorila o genocidu Roma. Šta više desilo se I da na zvaničnu komemoraciju holokausta,UN nije uopšte pozvala romske predstavnike kao govornike.
